دروگر از ماشین‌آلات کشاورزی است که برای برداشت محصولات کشاورزی به کار می‌رود. این ماشین‌ها از جمله تجهیزات ضروری در فرآیند برداشت محصولاتی همچون گندم، جو، علف‌های خوراک دام، یونجه و دیگر گیاهان مشابه به شمار می‌آیند. دروگرها به کشاورزان کمک می‌کنند تا فرآیند برداشت را با سرعت و کارایی بیشتری انجام دهند و به‌طور کلی کارایی و بهره‌وری کشاورزی را افزایش دهند.
دستگاه دروگر
دروگر از ماشین‌آلات کشاورزی است که برای برداشت محصولات کشاورزی به کار می‌رود. این ماشین‌ها از جمله تجهیزات ضروری در فرآیند برداشت محصولاتی همچون گندم، جو، علف‌های خوراک دام، یونجه و دیگر گیاهان مشابه به شمار می‌آیند. دروگرها به کشاورزان کمک می‌کنند تا فرآیند برداشت را با سرعت و کارایی بیشتری انجام دهند و به‌طور کلی کارایی و بهره‌وری کشاورزی را افزایش دهند.
دروگرها با کاهش زمان مورد نیاز برای برداشت، افزایش کیفیت برداشت و کاهش هزینه‌های نیروی کار، به یکی از ابزارهای کلیدی در کشاورزی مدرن تبدیل شده‌اند. در این متن، به بررسی دقیق‌تر انواع دروگرها، ساختار آن‌ها، نحوه عملکرد، و مزایا و معایب آن‌ها پرداخته خواهد شد.
۱. تاریخچه دروگر
دروگرها اولین بار در اوایل قرن نوزدهم به‌عنوان ابزارهای دستی ساخته شدند و به تدریج با پیشرفت تکنولوژی، ماشین‌های مکانیزه جای آن‌ها را گرفتند. اولین دروگرهای مکانیکی به صورت اسب‌کِش بودند و با استفاده از نیروی حیوانات کار می‌کردند. با ورود موتورهای احتراقی و سپس موتورهای دیزلی و الکتریکی، دروگرها به ماشین‌آلاتی قدرتمند و مستقل تبدیل شدند که به شکل گسترده در سراسر جهان استفاده می‌شوند.
۲. انواع دروگر
دروگرها به دسته‌های مختلفی تقسیم می‌شوند که هر کدام بر اساس نوع محصولی که باید درو کنند، طراحی و ساخته شده‌اند. این ماشین‌آلات با توجه به نیازهای خاص کشاورزان در زمینه‌های مختلف، در انواع دستی، نیمه‌مکانیزه و مکانیزه عرضه می‌شوند. در اینجا به معرفی مهم‌ترین انواع دروگرها می‌پردازیم:
الف) دروگرهای دستی
دروگرهای دستی یا سنتی، ساده‌ترین نوع دروگرها هستند و به‌طور عمده برای فضاهای کوچک و محصولات خاص استفاده می‌شوند. این دروگرها معمولاً از تیغه‌های ساده‌ای تشکیل شده‌اند که کشاورز به‌صورت دستی آن را به حرکت در می‌آورد و محصول را قطع می‌کند. این نوع دروگرها هنوز در برخی مناطق کوچک یا برای کشاورزان سنتی مورد استفاده قرار می‌گیرند، اما به دلیل کارایی پایین و نیاز به نیروی انسانی زیاد، استفاده از آن‌ها به‌شدت کاهش یافته است.
ب) دروگرهای موتوری
این نوع دروگرها از موتورهای احتراقی یا الکتریکی استفاده می‌کنند و نسبت به دروگرهای دستی، سرعت و کارایی بیشتری دارند. دروگرهای موتوری در دو نوع تک‌چرخ و دوچرخ تولید می‌شوند. آن‌ها برای مزارع کوچک و متوسط مناسب هستند و توانایی درو کردن انواع گیاهان را دارند.
1. دروگر تک‌چرخ: این نوع دروگر دارای یک چرخ است و اپراتور آن را هدایت می‌کند. دروگرهای تک‌چرخ برای برداشت علف و گیاهان کوتاه‌تر در زمین‌های کوچک استفاده می‌شوند.
2. دروگر دوچرخ: این دروگرها از دو چرخ برای حرکت استفاده می‌کنند و تعادل بهتری دارند. برای زمین‌های بزرگ‌تر و محصولات سنگین‌تر مانند گندم و جو، دروگر دوچرخ مناسب‌تر است. موتور این دستگاه معمولاً قدرت بیشتری دارد و می‌تواند سطوح بیشتری از زمین را با کارایی بیشتر درو کند.
ج) دروگرهای خودکششی
دروگرهای خودکششی از موتورهای قوی‌تری بهره می‌برند و بدون نیاز به نیروی اپراتور برای حرکت، خودشان حرکت می‌کنند. این نوع دروگرها مجهز به سیستم‌هایی هستند که امکان تنظیم سرعت، ارتفاع درو و دیگر پارامترهای عملکرد را فراهم می‌کنند. این دروگرها به‌ویژه برای مزارع بزرگ و محصولات سنگین کاربرد دارند و باعث کاهش زمان و هزینه برداشت می‌شوند.
د) دروگرهای تراکتورکِش
این نوع دروگرها به پشت تراکتور متصل می‌شوند و از توان تراکتور برای حرکت و درو استفاده می‌کنند. دروگرهای تراکتورکِش به دلیل اینکه می‌توانند به تراکتورهای مختلف متصل شوند، از لحاظ اقتصادی بسیار به‌صرفه هستند و برای کشاورزانی که تراکتور در اختیار دارند، گزینه مناسبی هستند. آن‌ها برای برداشت محصولات وسیع و سنگین مانند گندم، جو و یونجه به کار می‌روند.
بررسی مشخصات فنی ماشین آلات سنگین
۳. اجزای اصلی دروگر
دروگرها از چندین بخش اصلی تشکیل شده‌اند که هماهنگی و عملکرد صحیح این بخش‌ها تضمین‌کننده کارایی و بهره‌وری بالای دستگاه است. در اینجا به معرفی برخی از مهم‌ترین اجزای دروگر می‌پردازیم:
الف) موتور
موتور دروگر منبع اصلی نیروی آن است. بسته به نوع دروگر، موتور ممکن است بنزینی، دیزلی یا الکتریکی باشد. موتورهای قوی‌تر باعث افزایش سرعت و قدرت دروگر می‌شوند و امکان برداشت سریع‌تر و کارآمدتر محصولات را فراهم می‌کنند.
ب) تیغه‌ها
تیغه‌ها یکی از مهم‌ترین بخش‌های دروگر هستند و وظیفه قطع کردن گیاهان و محصولات را بر عهده دارند. تیغه‌ها معمولاً از جنس فولاد مقاوم ساخته می‌شوند و باید در مقابل ضربات و سایش مقاوم باشند. انواع مختلفی از تیغه‌ها بر اساس نوع محصول و نوع دروگر وجود دارد. تیغه‌ها می‌توانند ثابت یا متحرک باشند و در برخی دروگرها قابلیت تنظیم ارتفاع نیز دارند.
ج) سیستم انتقال نیرو
سیستم انتقال نیرو وظیفه انتقال قدرت از موتور به تیغه‌ها و چرخ‌های دستگاه را بر عهده دارد. دروگرها از سیستم‌های مختلفی برای انتقال نیرو استفاده می‌کنند. برخی از دروگرها از تسمه و پولی برای انتقال نیرو استفاده می‌کنند، در حالی که در مدل‌های پیشرفته‌تر از سیستم‌های گیربکسی و هیدرولیکی استفاده می‌شود.
د) چرخ‌ها
چرخ‌های دروگر نقش مهمی در جابجایی و مانور دستگاه در مزرعه دارند. چرخ‌های پهن‌تر و با آج‌های مناسب باعث می‌شوند دروگر در زمین‌های نرم و ناصاف بهتر حرکت کند و از فرو رفتن در زمین جلوگیری می‌کند. در برخی از مدل‌ها، چرخ‌ها دارای سیستم تعلیق هستند که باعث راحتی بیشتر اپراتور در هنگام کار می‌شود.
ه) سیستم هیدرولیک
در برخی از دروگرهای پیشرفته، سیستم هیدرولیک برای کنترل ارتفاع تیغه‌ها و تنظیم عملکرد دستگاه به کار می‌رود. این سیستم امکان تنظیم دقیق‌تر دستگاه بر اساس شرایط زمین و نوع محصول را فراهم می‌کند. استفاده از سیستم هیدرولیک باعث افزایش کارایی و کاهش خستگی اپراتور می‌شود.
وام ، تسهیلات ، سرمایه گذاری
۴. عملکرد دروگر
نحوه عملکرد دروگرها به نوع و طراحی آن‌ها بستگی دارد، اما به‌طور کلی، مراحل زیر در فرایند درو کردن محصولات با استفاده از دروگر انجام می‌شود:
1. حرکت دستگاه: موتور دروگر نیروی لازم را برای حرکت دستگاه فراهم می‌کند. دروگرهای خودکششی یا موتوری نیازی به حرکت توسط اپراتور ندارند و به‌طور خودکار حرکت می‌کنند.
2. برش محصولات: تیغه‌های دروگر با حرکت به سمت محصولات، آن‌ها را از ریشه قطع می‌کنند. سرعت و دقت برش بستگی به نوع تیغه و قدرت موتور دستگاه دارد.
3. جمع‌آوری محصولات: پس از قطع محصولات، دروگرها می‌توانند به‌صورت خودکار یا دستی محصولات را جمع‌آوری و در مکانی خاص انبار کنند. برخی از دروگرها مجهز به سیستم‌هایی هستند که محصول را بلافاصله پس از برش به صورت منظم دسته‌بندی می‌کنند.
۵. مزایای استفاده از دروگر
استفاده از دروگر در فرآیند برداشت محصولات مزایای زیادی دارد که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- افزایش سرعت برداشت: استفاده از دروگر باعث می‌شود برداشت محصولات با سرعت بسیار بیشتری نسبت به روش‌های دستی انجام شود. این امر به‌ویژه در مزارع بزرگ و با حجم محصول زیاد بسیار اهمیت دارد.
- کاهش هزینه‌های نیروی کار: استفاده از دروگر باعث کاهش نیاز به نیروی انسانی می‌شود، زیرا یک دستگاه دروگر می‌تواند وظایف چندین کارگر را انجام دهد. این امر به کاهش هزینه‌های نیروی کار کمک می‌کند.
- افزایش کیفیت برداشت: دروگرها محصولات را با دقت بیشتری نسبت به برداشت دستی برش می‌دهند. این موضوع به‌ویژه در محصولاتی که نیاز به برش دقیق دارند، بسیار اهمیت دارد.
کشاورزی ، گلخانه ، دامداری و شیلات
قیمت دستگاه دروگر حدودا 100 میلیون تومان است.
