بیماری‌های میگو پرورشی و روش‌های پیشگیری و درمان

میگوهای پرورشی در معرض بیماری‌های مختلفی قرار دارند که می‌توانند باعث کاهش تولید، افزایش مرگ‌ومیر و خسارات اقتصادی شوند. این بیماری‌ها معمولاً توسط ویروس‌ها، باکتری‌ها، قارچ‌ها، انگل‌ها و عوامل محیطی ایجاد می‌شوند. در این مقاله، به بررسی انواع بیماری‌های میگو، علائم، روش‌های پیشگیری و درمان آن‌ها می‌پردازیم.

۱. بیماری‌های ویروسی در میگو پرورشی

۱.۱. سندرم لکه سفید (WSSV – White Spot Syndrome Virus)

عامل بیماری:

ویروسی از خانواده Nimaviridae که یکی از مخرب‌ترین بیماری‌های ویروسی در صنعت پرورش میگو است.

علائم:

وجود لکه‌های سفید روی بدن و پوسته

کاهش تغذیه و بی‌حالی

مرگ‌ومیر ناگهانی تا ۱۰۰٪ ظرف چند روز

روش‌های پیشگیری و کنترل:

استفاده از لاروهای SPF (عاری از عوامل بیماری‌زا)

ضدعفونی استخرها قبل از ذخیره‌سازی لارو

کنترل ورود ناقلان مانند خرچنگ‌ها و حشرات آبزی

بهبود کیفیت آب و کاهش استرس در میگوها

۱.۲. بیماری نکروز حاد هپاتوپانکراس (AHPND – Acute Hepatopancreatic Necrosis Disease)

عامل بیماری:

باکتری Vibrio parahaemolyticus که توکسین تولید می‌کند و موجب تخریب هپاتوپانکراس (عضو گوارشی میگو) می‌شود.

علائم:

کاهش ناگهانی مصرف غذا

لاغری و کوچک شدن هپاتوپانکراس

افزایش مرگ‌ومیر در هفته‌های اول پرورش

روش‌های پیشگیری و کنترل:

استفاده از لاروهای سالم و کنترل منبع تأمین آن‌ها

استفاده از پروبیوتیک‌ها و مواد ضدباکتریایی طبیعی مانند عصاره‌های گیاهی

بهبود مدیریت تغذیه و کیفیت آب

۱.۳. ویروس سرخ‌شدگی میگو (IMNV – Infectious Myonecrosis Virus)

علائم:

قرمزی عضلات به‌ویژه در ناحیه دم

مرگ‌ومیر تدریجی اما پایدار

ناهنجاری در شنا و ضعف عمومی

روش‌های پیشگیری و کنترل:

جلوگیری از جابه‌جایی میگوهای آلوده

کنترل کیفیت آب و جلوگیری از استرس در میگوها

ماشین آلات خط تولید

۲. بیماری‌های باکتریایی در میگو پرورشی

۲.۱. بیماری ویبریوزیس (Vibriosis)

عامل بیماری:

باکتری‌های Vibrio harveyi, Vibrio parahaemolyticus, Vibrio vulnificus

علائم:

زخم‌های باز روی بدن میگو

ناهنجاری در حرکت

تیره شدن رنگ بدن

روش‌های پیشگیری و کنترل:

کنترل شوری و دمای آب

استفاده از پروبیوتیک‌ها

ضدعفونی کردن غذا و استخرها

۲.۲. بیماری نکروز باکتریایی هپاتوپانکراس

عامل بیماری:

باکتری‌های بیماری‌زا مانند Vibrio spp.

علائم:

کاهش اشتها و لاغری

تغییر رنگ هپاتوپانکراس

کاهش رشد و افزایش مرگ‌ومیر

روش‌های پیشگیری و کنترل:

استفاده از پروبیوتیک‌ها

مدیریت بهینه تغذیه و جلوگیری از آلودگی مواد غذایی

۳. بیماری‌های قارچی در میگو پرورشی

۳.۱. بیماری قارچی لارو (Fungal Infection in Larvae)

عامل بیماری:

قارچ‌های Lagenidium, Fusarium, Saprolegnia

علائم:

رشد رشته‌های قارچی روی بدن لاروها

کاهش زنده‌مانی و عدم رشد مناسب

روش‌های پیشگیری و کنترل:

ضدعفونی تخم‌ها با فرمالین یا ترکیبات ضدقارچ

کنترل کیفیت آب و کاهش مواد آلی

طرح توجیهی

۴. بیماری‌های انگلی در میگو پرورشی

۴.۱. ژئوسوماتوزیس (Geosomatiasis)

عامل بیماری:

انگل‌های تک‌یاخته‌ای مانند Zoothamnium و Epistylis

علائم:

رشد لایه‌های انگل روی بدن و آبشش‌ها

کاهش تحرک و ضعف عمومی

افزایش مرگ‌ومیر

روش‌های پیشگیری و کنترل:

بهبود مدیریت کیفیت آب

استفاده از حمام‌های نمکی یا ضدعفونی‌کننده‌های مجاز

۵. بیماری‌های ناشی از عوامل محیطی و تغذیه‌ای

۵.۱. بیماری ناشی از کمبود مواد معدنی

علائم:

نرم شدن پوسته

کاهش رشد و افزایش مرگ‌ومیر

مشکلات در پوست‌اندازی

روش‌های پیشگیری و کنترل:

افزودن مواد معدنی مانند کلسیم و منیزیم به آب

استفاده از خوراک‌های غنی‌شده با مواد معدنی و ویتامین‌ها

۵.۲. استرس ناشی از تغییرات محیطی

عوامل استرس‌زا:

تغییرات ناگهانی دما، شوری و pH

کاهش اکسیژن محلول

آلودگی آب به مواد شیمیایی

روش‌های کاهش استرس:

پایش مستمر کیفیت آب

استفاده از سیستم‌های هوادهی مناسب

تغذیه مناسب برای تقویت سیستم ایمنی میگوها

۶. روش‌های کلی پیشگیری از بیماری‌ها در پرورش میگو

۱. انتخاب لاروهای سالم و SPF: استفاده از لاروهای عاری از بیماری‌ها برای کاهش احتمال شیوع بیماری‌ها.

۲. ضدعفونی استخرها قبل از شروع پرورش: استفاده از آهک و مواد ضدعفونی‌کننده برای از بین بردن عوامل بیماری‌زا.

۳. کنترل کیفیت آب: تنظیم مناسب دما، شوری، pH و اکسیژن محلول.

4. مدیریت تغذیه: استفاده از غذاهای سالم، بدون آلودگی و دارای مواد مغذی کافی.

۵. استفاده از پروبیوتیک‌ها: برای کنترل رشد باکتری‌های بیماری‌زا و تقویت سیستم ایمنی میگوها.

۶. جلوگیری از ورود ناقلان بیماری: مانند خرچنگ‌ها، پرندگان آبزی و آب ورودی آلوده.

۷. قرنطینه و پایش مستمر: قرنطینه لاروهای جدید و بررسی مستمر علائم بیماری‌ها.

۷. نتیجه‌گیری

بیماری‌های میگو پرورشی تهدیدی جدی برای صنعت آبزی‌پروری هستند. شناسایی زودهنگام علائم بیماری، اجرای اقدامات پیشگیرانه و بهبود شرایط زیستی میگوها از مهم‌ترین راهکارهای کاهش خسارات ناشی از بیماری‌هاست. استفاده از لاروهای سالم، کنترل کیفیت آب، تغذیه مناسب و بهره‌گیری از پروبیوتیک‌ها می‌تواند نقش مهمی در پیشگیری از شیوع بیماری‌های میگو ایفا کند.

وام

ثبت شرکت و پلمپ دفاتر

آخرین محصولات